Διδαχή και φύσις παραπλήσιόν εστι. Η γαρ διδαχή
μεταρυσμοί την φύσιν, μεταρυσμούσα δε φυσιοποιεί
Παράλληλα με
τη σωματική ανάπτυξη του ανθρώπου (την ανατροφή του) το πιο
σημαντικό φαινόμενο στη ζωή του είναι η διαμόρφωση της συνείδησής
του, η δυνατότητα να αντιλαμβάνεται τον κόσμο του, να ερμηνεύει
γεγονότα, να εξηγεί φαινόμενα, να κατανοεί την πραγματικότητα, να
αξιολογεί όσα συμβαίνουν γύρω του και τον προκαλούν για δράση ή
αποχή, να αποφασίζει, να δρα, να γίνεται δημιουργός ζωής.
Αλλά πώς
διαμορφώνεται αυτή η συνείδηση,
κέντρο της ανθρώπινης ύπαρξης;
Έγραψε σχετικά ο
Δημόκριτος (απόσπ. 33): Διδαχή και
φύσις παραπλήσιόν εστι. Η γαρ διδαχή μεταρυσμοί την φύσιν,
μεταρυσμούσα δε φυσιοποιεί»(=Η
διδασκαλία και οι φυσικές καταβολές του ανθρώπου είναι παράγοντες
ισοδύναμοι στην οικοδόμηση της προσωπικότητας του ανθρώπου. Γιατί η
διδασκαλία μεταρρυθμίζει ή αναδομεί τη φύση και με αυτή την
αναδόμηση του δημιουργεί καινούργια φύση).
|