|
Σιάτιστα
4-6 Μαρτίου 1943: Φαρδύκαμπος
Σέρβια
6 Μαρτίου 1943: Ολοκαύτωμα
Δυο πόλεις,δυο όψεις της Αντίστασης ενός λαού.
Στο Φαρδύκαμπο οι Σιατιστινοί με τη συμπαράσταση κατοίκων
των γύρω χωριών αιχμαλωτίζουν ολόκληρο τάγμα Ιταλών.
Στα Σέρβια η ιταλική μεραρχία
Penarolo,
κινούμενη από Λάρισα προς Σιάτιστα για να βοηθήσει τους
Ιταλούς που είχαν δεχτεί επίθεση στο Φαρδύκαμπο, βρίσκει
καμένη από τους αντιστασιακούς της περιοχής τη γέφυρα του
Αλιάκμονα και μέχρι να την επισκευάσει και να περάσει
απέναντι μετατρέπει τα όμορφα Σέρβια σε νεκρή ζώνη.
Κι ύστερα οι Σιατιστινοί και οι Σερβιώτες γίνονται πρόσφυγες
και ζητούν καταφύγιο από τη μανία του κατακτητή σε γειτονικά
τους χωριά.
Σέρβια, Σιάτιστα
Δυο πόλεις που συναντήθηκαν στο ίδιο ιστορικό γεγονός κι
αδελφώθηκαν στην Αντίσταση και στον εξευτελισμό του
κατακτητή, στη δόξα και στον πόνο.
Στα ρημαγμένα Σέρβια της δεκαετίας του 50 στο
μισοκατεστραμένο σπίτι που νοικιάζαμε άκουσα τη Σιατιστινή
μητέρα μου να περιγράφει στη χαροκαμένη Σερβιώτισα
σπιτονοικοκυρά μας την ομορφιά της προίκας της που είχαν
πλιατσικολογήσει οι Ιταλοί όταν μετά το Φαρδύκαμπο μπήκαν
στην έρημη Σιάτιστα και είδα τη σπιτονοικοκυρά μας
κλαίγοντας να χαϊδεύει ένα δέμα , που δεν άνοιγε ποτέ, με
όσες φωτογραφίες της είχαν μείνει από το αρχοντόσπιτό της
πριν το κάψιμο.
Στα Σέρβια της δεκαετίας του 50, τότε που πάλευαν να
αναστηθούν από τις στάχτες του ολοκαυτώματος, έμαθα τα πρώτα
γράμματα, και γεύτηκα την καλοσύνη που είχαν οι καρδιές των
Σερβιωτών.
Εκεί, στα Σέρβια, ακούγοντας τις αφηγήσεις για τον
Φαρδύκαμπο στο σπίτι μου και παίζοντας τα πρώτα μου
παιχνίδια μέσα τα χαλάσματα της μαρτυρικής πόλης των
Σερβίων διδάχτηκα το μεγαλείο της ελληνικής ψυχής και την
κατάρα του πολέμου.
Φαρδύκαμπος
Ολοκαύτωμα Σερβίων
Αικατερίνη Ζωγράφου
Σιάτιστα 24/2/2013
|
