Η ΚΙΝΗΣΙΣ ΚΑΤΑ ΤΑΣ ΕΟΡΤΑΣ ΕΝ ΣΙΑΤΙΣΤΗ

Οι γιορτές των Χριστουγέννων, του Αϊβασίλη και των Θεοφανείων είναι για τη Σιάτιστα κατ’ εξοχήν γιορτές  του γλεντιού. 
 Κατ’ αυτάς εξαιρετικώς εφέτος οι Σιατιστινοί ριχτήκανε στο γλέντι με το πειο μεγάλο τους κέφι. Γλεντήσανε ολόκληρα μερόνυχτα ξεχνώντας τις πίκρες της ζωής κοντά στο γλυκό, το καθαρό σαν ήλεκτρο κρασί μας κι είχαν την τρανή επιθυμία να ήταν πάντοτε γιορτές.
 Πρώτοι έδωσαν  το σύνθημα του γλεντιού οι γλεντζέδες καφετζήδες μας, οι οποίοι την πρώτην ημέραν των Χριστουγέννων εθυσίασαν κατά τρόπον πανηγυρικώτατον εις τον Βάκχον και σκόρπισαν την ευθυμία  σ’ όλη την πόλη. Μα όλοι ανεξαιρέτως οι Σιατιστινοί πήραμε τη  φήμη του γλεντζέ, γι’ αυτό και οργανοπαίκτες διοργανωμένοι σε τρανές παρέες κατέφθασαν από παντού. Ήλθαν από Κοζάνην, από το Βελβεντό, από την Εράτυρα  «Σέλιτσα» κι από τα Χάσια, σ’ αυτό δε οφείλουμε  να σημειώσουμε συνετέλεσε τα μέγιστα η κηρυχθείσα απεργία υπό των οπαδών το Ηφαίστου και σπουδαίων μουσικάντηδων της πόλεώς μας, οι οποίοι ορκίστηκαν να μην παίξη κανένας το λαλούμενόν του κατά την ημέραν της πρωτροχρονιάς  κι έλαβαν όλοι την απόφασι να μασκαρευτούν  και να γλεντήσουν, Λεπτομέρειαις του μεγάλου αυτού συμβάντος αναγράφομεν εις την δευτέραν και τρίτην σελίδα του παρόντος φύλλου.
Εν  πάση όμως περιπτώσει οι άπεργοι  οργανοπαίκτες μας γλέντησαν την πρωτοχρονιά πολύ εν τάξει. Μα  και οι γλεντζέδες μας δεν μείνανε χωρίς όργανα. Έτσι  λοιπόν  με την ευθυμία που σκορπά η μουσική όλοι τους μασκαρευτήκαν. Έγιναν πολύ όμορφα καρναβάλλια με ποικιλόχρωμες στολές και μας χάρισαν ένα πρώτης τάξεως θέαμα.
Δια να είμεθα όμως ειλικρινείς η κίνησις του καρναβαλλιού κατά την ημέρα του Αϊβασίλη δεν ήτο και τόσο μεγάλη.
Την μεγάλην κίνησιν και την θεαματικήν εμφάνισιν μας επεφύλασσε το καρναβάλλι των Θεοφανείων. Σωστός πανζουρλισμός έγινε. Το γυναικείο στοιχείο που είναι ένας αρκετά υπολογίσιμος παράγων γλεντιού δεν άφησε μάσκα  για μάσκα και με την μεγάλη του συμμετοχή στο καρναβάλλι έκανε να εμφανισθούν άφθονοι παθητικοί πιερότοι. 
Οι παλιές τοπικές και ωραίες ενδυμασίες βρήκαν τον τόπο τους. Πολύχρωμες, μεταξωτές και λουλουδένιες φούρλες, με πολύ όμορφα παρόμοια γιλέκια αποτελούσαν κάποτε τη θαυμάσια ενδυμασία της Σιατιστινής  γυναίκας. Τώρα λείψανα  κι αυτά της παλιάς μόδας, καλά διατηρούμενα όμως βρήσκουν τη θέση τους  ως πρώτης τάξεως καραναβαλλίστικα. Τέτοιες ενδυμασίες βρίσκονται σχεδόν σ’ όλα τα Σιατιστινά σπίτια κι έτσι όλες οι παρέες είχαν άφθονα τα είδη της μεταμφιέσεως. Συντελέσαντος βέβαια κατά πολύ και τούτου, τα καρναβάλλια πολλαπλασιαζόντουσαν  από στιγμής εις στιγμήν και υπερέβησαν εις αριθμόν τους θεατάς .
Διεκρίθη εις αμφίεσιν και εις κέφι η παρέα η αποτελουμένη από τας οικογενείας των κ.κ. Κωνσταντίνου Βόζιου, Λαζάρου Τσιρλιγκάνη, Λαζάρου Κότσικα κ.λ.π. Επίσης η παρέα των Δημ/λων μετά των γυναικών και αδελφών των, ως και η τοιαύτη των καπνεργατών, οι οποίοι  μετέτρεψαν το καφενείο Μάλαμα εις πρώτης τάξεως κέντρο μεταμφιεσμένων. Σπουδαία παράλειψις εκ μέρους μας  θα ήτο αν δεν αναφέραμεν κάτι και δια την παρέαν των απάχηδων. Αυτοί πεια έκαναν τες μεγαλύτερες τράκες. 
Εις εμφάνισιν και εις κινήσεις ήσαν σωστά αλανάκια, που στην πραγματικότητα μπορούσαν να εξηγηθούν  φόρτσα, γιατί κάτω από το βαθύ κόκκινο ζουνάρι τους έκανε την εμφάνισι και μια δίκοπη. Στην παρέα των απάχηδων εξαίρεσιν έκανε ο γλεντζές Θωμάς Οικονομίδης, ο οποίος ενεφανίσθη όχι ως απάχης, αλλά ως παλαιότουρκος.
Οι αποτελούντες την παρέα των απάχηδων ήσαν οι εξής νέοι: Αντώνιος Βζούκας, Νικόλαος Καλύβας, Μπατζέλος Βοϊδομμάτης, Μάριος Χλίχλιας, Γεώργιος Λάγγας, Ιωάννης Δίκου, Γεώργιος Κύργινας, Αθανάσιος Λαδάς, Μιχαήλ Τέρτης  και Δημήτριος Τζιβέλης.
Εις τον πρόεδρον της παρέας κ. Αντώνιον Βζούκαν αξίζουν θερμά συγχαρητήρια, διότι διηύθυνε εν πλήρει τάξει το γλέντι επί ολόκληρον 48ωρον.
Τέλος από τα καραναβάλλια ατομικώς διεκρίθησαν ο κ. Λάζαρος Σιάπαντας εμφανισθείς ως Σαρλώ και επιτυχών πλήρως εις τα κινήσεις επίσης δε και ο αυτοκινητιστής κ. Γεώργιος Ν. Γκουτζιαμάνης, όστις εφόρει μάσκαν πρωτότυπον κερασφόρον, ήτις συνεδύαζε το γελοίον   μετά του τρομερού και προ της θέας του οποίου οι μικροί τρομοκρατημένοι το’ βαζαν στα πόδια.
Ομολογούμεν ότι η δημοσιογραφική μας προσπάθεια συνήντησε πολλάς δυσχερείας εις την αναγνώρισίν του. 

       Θ.Κ.

Τα παραπάνω είναι πιστή αντιγραφή  από την τέταρτη σελίδα του 29ου φύλλου της εφημερίδας  Η ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ με ημερομηνία  10 Ιανουαρίου 1936
Ευχαριστούμε τον κ. Γεώργιο Μπόντα που μας την παραχώρησε.
Σε άλλο άρθρο θα ασχοληθούμε με την εφημερίδα Η ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ, που εξέδιδε ο Παν.Α.Τσαούσης.