Τον συνάντησα πρώτη φορά  το Νοέμβρη του 1966 στα Γρεβενά, όπου εκείνος υπηρετούσε  ως γιατρός γυναικολόγος, καταγόμενος από τη γειτονική Σιάτιστα, και όπου εγώ έφτασα ως εκπαιδευτικός της Β/θμιας εκπαίδευσης με μετάθεση, με τη σύζυγό μου Θεοδώρα Ζωγράφου, συνάδελφο, καταγόμενη επίσης από τη Σιάτιστα, εξαδέλφη πρώτη του Αντώνη.

Ευνόητο το γιατί από τότε συνδεθήκαμε πολύ για τους χρόνους εκείνους κυρίως που υπηρέτησα κι εγώ σε κείνα τα μέρη. Αλλά και διατηρήσαμε συχνή επικοινωνία με αμοιβαία εκτίμηση και αγάπη όλα τα χρόνια που ακολούθησαν, μολονότι εγώ ζούσα από  το 1970 σε τόπους άλλους στο βορρά και στο νότο.

Ο Ντώνης ήταν μια περίπτωση μοναδική στον κύκλο των γνωριμιών μου, γιατί:

- Ήταν υπόδειγμα γιατρού στην υπηρεσία μιας επαρχιακής κοινωνίας, που συχνά η συνοχή και  η αυτοπεποίθησή της επηρεάζεται ευεργετικά από την παρουσία  και προσφορά υπηρεσιών από εκλεκτά τέκνα της.

- Ήταν υπόδειγμα στις σχέσεις του με τα μέλη της οικογένειάς του και τους λοιπούς συγγενείς του και είχε σταθερά δίπλα του μια υποδειγματική σε ευγένεια  συμπεριφοράς και σε ουσιαστική συμπαράσταση σύζυγο, τη Ζίγκριντ.

- Ήταν  υπόδειγμα ως προς την κοινωνική  ευαισθησία του και την πολιτική ευθυκρισία και νηφαλιότητά του.

Ως γιατρός ο Ντώνης ήταν έτοιμος και με χαμόγελο να ανταποκριθεί οποιαδήποτε ώρα του 24ώρου και οποιαδήποτε μέρα στην κλήση του ιατρικού χρέους του, ακόμα κι αν η πρόσκληση ερχόταν αργά το βράδυ ή σε στιγμές οικογενειακής ή φιλικής συνεστίασης ή ώρα κακοκαιρίας. Συχνά η συμπεριφορά του θύμιζε σε μένα το φιλόλογο τον Ιπποκρατικό Όρκο, ειδικά τη φράση που συνοψίζει του γιατρού το επαγγελματικό ήθος: ο γιατρός υπάρχει...επ' ωφελία των καμνόντων» (= για να προσφέρει υπηρεσία στους πάσχοντες).

Η περίοδος που ζήσαμε ως συγγενείς και φίλοι και γείτονες  στα Γρεβενά περιλαμβάνει και 40 μήνες της πολιτικά δυσάρεστης «εθνοσωτήριας» επταετίας. Εύλογο ήταν να συζητάμε στις ιδιωτικές συναντήσεις τα δρώμενα της εποχής  και τα προσδοκώμενα. Σε κείνες τις συναντήσεις έλαμπε η προσωπικότητα του Ντώνη για λόγους πολλούς που διαφαίνονταν ή αποκαλύπτονταν με σεμνότητα και νηφαλιότητα:

Ως έφηβος είχε μυηθεί στα ιδανικά της Εθνικής Αντίστασης.

Την ίδια περίοδο με αγνές προθέσεις μπήκε σε κίνδυνο, για να προσφέρει υπηρεσίες.

Είχε συγκροτημένη πολιτική ιδεολογία με βάση  την κοινωνική ευαισθησία  και  την ανθρώπινη αλληλεγγύη. Ομόρρυθμη με αυτή την ιδεολογία ήταν η άσκηση του λειτουργήματός  του και η σεμνότητά του σε όλες τις συνομιλίες του.

Στα περίπου 4 χρόνια που έζησα στο ίδιο κοινωνικό περιβάλλον με το Ντώνη, μόνο λόγια ανθρωπιάς θυμάμαι από τον ίδιο και μόνο λόγια επαινετικά είχα ακούσει από άλλους για κείνον.

Υπόδειγμα ανθρώπου στη μνήμη μου.

Φανούριος Βώρος

επιστροφή