|
Νεοδιόριστος
φιλόλογος, όταν κηρύχτηκε ο ελληνοϊταλικός πόλεμος
(1940). Στρατεύτηκε και υπηρέτησε ως έφεδρος
ανθυπολοχαγός. Μετά την εισβολή των Γερμανών και την
κατάρρευση του μετώπου γύρισε στην εκπαιδευτική
υπηρεσία, αλλά ο νους και η καρδιά του στρατεύθηκαν στην
αγώνα ενάντια στην ξενική Κατοχή.
Από το Γενάρη του 1942
μυήθηκε στην Εθνική Αντίσταση και το Μάρτη του επόμενου
χρόνου από την αίθουσα διδασκαλίας του Γυμνασίου της
Σιάτιστας έφυγε για τη μάχη κατά των δυνάμεων Κατοχής
στο Φαρδύκαμπο, όπου αναδείχτηκε ως οργανωτής της
δύναμης των ανταρτών. Οι περιστάσεις άνοιγαν άλλο πεδίο
δράσης, με τις δυνάμεις Εθνικής Αντίστασης, όπου ο
Αλέξης Ρόσιος ονομάστηκε Υψηλάντης.
Την ώρα της
απελευθέρωσης ήταν και ιδεολογικά στρατευμένος έτσι που
μετά τη συνθήκη της Βάρκιζας (Φεβρουάριο 1945) ο δρόμος
επιστροφής στην ειρηνική ζωή του φιλολόγου καθηγητή
ήταν κλειστός για τον Αλέξη Ρόσιο - Υψηλάντη. Μοιραία σε
Επιτροπή Αυτοάμυνας και αργότερα (από το Μάρτη - Απρίλη
1946) στο δρόμο για το Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας, όπου
έφτασε ως το βαθμό του Υποστράτηγου.
Με τη λήξη του Εμφύλιου
(1949) πολιτικός πρόσφυγας , αρχικά στη Ρουμανία και
αργότερα στην Τασκένδη (της ΕΣΣΔ) , όπου οι πολιτικοί
πρόσφυγες έζησαν μία τραγωδία, δύσκολη για όλους. Ο
Αλέξης Ρόσιος - Υψηλάντης τη βίωσε πιο τραγικά από
πολλούς, γιατί γνώριζε και ως μελετητής καθηγητής τι
σημαίνει τραγωδία και περιπέτεια ( η εις το εναντίον
των πραττομένων μεταβολή = τροπή των πραγμάτων σε
κατεύθυνση αντίθετη από εκείνη που οι ιδεολόγοι είχαν
οραματιστεί). Έζησε την προσωπική τραγωδία του πολύ
τραγικά εκεί, στην πολιτική προσφυγιά.
Παλινόστησε στην Πατρίδα
το 1976, όταν οι συνθήκες ζωής της κοινωνίας μας είχαν
μεταβληθεί τόσο, ώστε να είναι δύσκολη η ζωή στη
γενέτειρα. Ο Αλέξης Ρόσιος - Υψηλάντης εγκαταστάθηκε
στην Αθήνα. Το 1997 από τις εκδόσεις «Κώδικας»
Θεσσαλονίκης κυκλοφόρησε ένα βιβλίο του φαινομενικά
αυτοβιογραφικό, όπου αφηγείται την προσωπική του
περιπέτεια μέσα στις συνθήκες ζωής της ελληνικής και
σοβιετικής κοινωνίας από το 1940 ως το 1976. Ο τίτλος
του φαίνεται συμβολικός , ποιητικός, είναι, νομίζω,
έντονα υπαινικτικός: Στα φτερά του Οράματος, μια
ζωή που αρχίζει με όνειρα και καταλήγει σε τραυματική
προσγείωση. Νομίζω ότι αξίζει να επιχειρήσουμε μια
κατατοπιστική παρουσίαση με επόμενο σημείωμα.
Φ. Κ. Βώρος
|
