Το ηλιαστό κρασί της Σιάτιστα γίνεται από
σταφύλια ξεχωριστής ποικιλίας, τα «Μοσχομαύρα» και τα «Νιγρικιώτικα».
Τα σταφύλια αυτά τα μαζεύουμε το πρώτο δεκαήμερο του Οκτώβρη,
φροντίζουμε φυσικά να μην είναι βρεγμένα , τα βάζουμε σε προσήλιο
και ευάερο χώρο, όπου δεν υπάρχει τίποτε άλλο και τα αφήνουμε
εκεί 40-45 μέρες να «ηλιαστούν» ώσπου η ρώγα τους να γίνει σα
σταφίδα.
Τότε καθαρίζουμε τα σταφύλια από τις
σάπιες ρώγες και τα πατάμε τώρα στα πατητήρια, παλιά τα πατούσαμε
σε ξύλινη σκαφίδα με τα χέρια. Το μούστο που βγάζουμε από αυτά
τον βάζουμε σε ένα σακούλι καμωμένο από μαλλί γίδας κι εκεί ο μούστος
κατασταλάζει και στραγγίζει. Το καθαρό υγρό που παίρνουμε, το δάκρυ
όπως το λέμε, το ρίχνουμε στο βαρέλι , για να «βράσει» και στο σακούλι
μένει η ψύχα του σταφυλιού, που την πετάμε.
Το βαρέλι που χρησιμοποιούμε πρέπει να είναι κι αυτό από ηλιαστό
κρασί, αν είναι καινούργιο, του βάζουμε για μια χρονιά πολύ παλιό
κρασί, ώστε να πάρει το άρωμά του, και την επόμενη το χρησιμοποιούμε
για το ηλιαστό.
Ο βρασμός του νέου καθαρισμένου μούστου ,εξαιτίας του κλίματός
μας, γίνεται τον Απρίλη της νέας χρονιάς και αν γίνει μέσα σε δυο
βδομάδες τότε το κρασί θα γίνει πολύ καλό, αν σιγοβράσει δε δίνει καλό
ηλιαστό κρασί.
Μια βασική προϋπόθεση της παραγωγής / επεξεργασίας του ηλιαστού είναι η
σχολαστική καθαριότητα.
Φωτογραφίες και επεξηγήσεις για τη διαδικασία που
σχετίζεταιμε την παρασκευή του ηλιαστού.
( οι φωτογραφίες είναι αποτέλεσμα επεξεργασίας των σλάιτς που είχαν
κάνει οι μαθητές του
Γυμνασίου Σιάτιστας το 1997 στο πλαίσιο της Περιβαλλοντικής
Εκπαίδευσης.)
