|
In memoriam
Πέρασαν
σχεδόν 40 μέρες από εκείνη τη μέρα, 13 Αυγούστου 2012, που ο
Λευτέρης Κουφογιάννης έφυγε αθόρυβα από κοντά μας.
Δεν
πιστεύουμε ακόμα ότι ο πάντα χαμογελαστός συνάδελφός μας
βρίσκεται στη γειτονιά των αγγέλων.
Δεν
πιστεύουμε ακόμα ότι δεν θα ακούσουμε τα σιατιστινά
ανέκδοτα, που πάντα κατέληγαν στην αγαπημένη του ενασχόληση,
την ετυμολογία λέξεων.
Καλός φιλόλογος
και βαθιά σιατιστινός πάντρευε την επιστήμη της γλωσσολογίας
με τη σιατιστινή παράδοση και κάθε τόσο έβαζε ένα λιθαράκι
στην καταξίωση του σιατιστινού ιδιώματος, υποστήριζε με
αποδείξεις ότι πολλές από τις λέξεις του έρχονταν …. από
παλιά, από την αρχαία ελληνική γλώσσα.
Ο πρόωρος
θάνατός του βύθισε στο πένθος την οικογένειά του, τους
φίλους και συναδέλφους του και στέρησε την πατρίδα μας από
έναν βαθύ γνώστη κι ακούραστο μελετητή του γλωσσικού μας
ιδιώματος.
Μεγάλος ο πόνος
για τη γυναίκα της ζωής του, τη Στέλλα, και τα αγαπημένα του
παιδιά. Έχασαν το Λευτέρη τους που πάντα ήταν δίπλα τους,
που τους φρόντιζε πριν ακόμα του το ζητήσουν.
Κι εμείς, οι
φίλοι του, χάσαμε τον ήρεμο συζητητή και διακριτικό
συνάδελφο.
Μας έμεινε η ανάμνηση των
γεμάτων χιούμορ παρεμβάσεων σε δύσκολες συνεδριάσεις, η
αποτελεσματικότητά του στις κατασκευές στο εργαστήριο, η
φροντίδα του στα όσα δύσκολα περνούσαμε.
Αντίο Λευτέρη,
Για τους φίλους και
συνεργάτες σου
Ρηνούλα Ζωγράφου
|
