|
Με αισθήματα βαθιάς
οδύνης και άφατης συγκίνησης σου απευθύνουμε σήμερα τον
ύστατο χαιρετισμό, που έρχεται τόσο πρόωρα κι
αναπάντεχα, στο μεγάλο ταξίδι για την αιωνιότητα.
Ο λόγος είναι
αδύναμος να εκφράσει τον πόνο μας για το θλιβερό γεγονός
του ξαφνικού σου χαμού που μας άφησε όλους άναυδους.
Η πολύπλευρη και
ακάματη δραστηριότητά σου αλλά προπάντων το ήθος, η
σεμνότητα του χαρακτήρα σου σημάδεψαν ανεξίτηλα όλους
μας.
Μια παρουσία της
καρδιάς δε μας ζεσταίνει πια με τη συντροφιά της. Πήγαμε
στο σχολείο σήμερα και δεν ήσουνα εκεί. Δεν ήπιαμε ,
όπως κάθε μέρα, τον καφέ μαζί, δεν μοιραστήκαμε το
γαλατάκι, όπως κάθε μέρα ως τώρα.
Τρύφωνα, όλοι οι
συνάδελφοι θα βρίσκουμε συνέχεια μπροστά μας τα βαθιά
ίχνη της παρουσίας σου, γιατί σε είχαμε Διευθυντή
μπροστάρη, βοηθό και συνεργάτη, για να λύνει κάθε
πρόβλημα. Αισθανόμασταν σίγουρη την πολύτιμη
συμπαράστασή σου και νοιώθαμε ασφάλεια κοντά στη δική
σου γνώση κι εμπειρία. Αγάπησες το σχολείο κι εργάστηκες
τόσο γι αυτό!
Η ζωή σου δεν
μπορεί ν΄ ακυρωθεί μ' ένα απλό θάνατο. ΄Αφησες καλό
όνομα κι έγραψες ιστορία. κι ίσως η πίκρα για το χαμό
σου μετριαστεί, μόνο πρόσκαιρα , από την ευτυχία της
γνωριμίας τόσων συναδέλφων που μοιράστηκαν τα αγαθά της
ψυχής σου.
Κλαίμε με την
αγαπημένη σου Νίνα και τα λατρευτά σου παιδιά Νίκο και Βίκη, κλαίμε και μείς αγαπημένε μας Τρύφωνα
 |
Σε προπέμπουμε
σήμερα , ακριβέ μας φίλε, "υπό κεύθεσι γαίης, εν Αΐδαο
δόμοις" και κρατάμε ζωντανή τη μνήμη σου.
Καλό ταξίδι ,
Τρύφωνα, στα Ηλύσια πεδία της αθανασίας και η αγάπη όλων
μας δεν μπορεί παρά να κάνει πιο ελαφρό το χώμα της
Σιάτιστας που τόσο αγάπησες.
Σουλτάνα Ζάβαλη -
Μπάτζιου |
|
