Όμηρος ( έζησε το β΄ μισό του  8^ου αι. π.Χ.)

Επικός ποιητής, ραψωδός από την Ιωνία της Μ. Ασίας, «ίσως ο μεγαλύτερος ποιητής όλων των εποχών», λέει ο γνωστός  μελετητής του έργου του  Φάνης Κακριδής.

Επτά πόλεις  «ερίζουν», διεκδικούν την καταγωγή του,   κατά τους μελετητές πιο πιθανές  είναι η Χίος και η Σμύρνη.  

Η παράδοση τον θέλει τυφλό, ίσως γιατί έκανε τη μόνη δουλειά που έκαναν  από τα χρόνια  τα παλιά οι τυφλοί για να ζήσουν, τραγουδούσε. ΄Αλλοι δε συμφωνούν με την παράδοση, γιατί η βαθιά  γνώση του κόσμου που μας περιβάλλει, της φύσης γενικά,   η ευαισθησία και  η παρατηρητικότητα,  που αποκαλύπτονται στην   αφήγηση και την  περιγραφή του  Ομήρου,   δεν  μπορεί να είναι γνωρίσματα ποίησης   ενός  τυφλού.

Η αλήθεια, βέβαια,  δεν μπορεί να βρεθεί...

Ο Όμηρος ήταν επαγγελματίας ραψωδός, που έμαθε την τέχνη από παλιότερους, την πλούτισε και την ανανέωσε στην τεχνική και στις ιδέες και  την  αξιοποίησε ψάλλοντας τα έπη (= τραγούδια για τα κατορθώματα θεών και ανθρώπων)  στα παλάτια των βασιλιάδων,  στα σπίτια των ευγενών,  σε θρησκευτικές και άλλες συγκεντρώσεις του λαού. 

Έγραψε τα δυο μεγάλα επικά τραγούδια της  αρχαιότητας,  την  Ιλιάδα  (15. 693 στίχοι) και την Οδύσσεια (12.110 στίχοι).  

Το πρώτο έχει θέμα,  κατά δήλωση του Ποιητή, την οργή του Αχιλλέα εναντίον του  Αγαμέμνονα, που του πήρε τη Βρισηίδα, στην πράξη όμως  με πολλή τέχνη παρουσιάζεται  όλος ο  Τρωικός πόλεμος και γίνεται θέμα του. 

Στο δεύτερο  ο Όμηρος  τραγουδάει το ταξίδι της επιστροφής του  Οδυσσέα  από την Τροία προς την Ιθάκη, τις περιπέτειές του σ'αυτό, και την τιμωρία των Μνηστήρων στο ανάκτορό του.

Και τα δυο έπη  αγαπήθηκαν από μικρούς και μεγάλους και μόρφωσαν και μορφώνουν χιλιάδες νέους στον κόσμο όλο.

Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό της Εκδοτ. Αθηνών, τ. 7^ος,σελ.441-443. Το λήμμα υπογράφει ο Φάνης Ι. Κακριδής.

επιστροφή