|
"...Την
πρωία, πριν βαρέσ’ ο ήλιος, σηκώνονται, νίβονται με φρέσκο
νερό στο πηγάδι, συγκεντρώνονται όλα τα κορίτσια του μαχαλά
και με τα δοχεία του νερού άδεια και συνοδευόμενα και από
ύπανδρες γυναίκες πηγαίνουν σε καμιά βρύση ή πηγάδι στην
άκρα της πόλεως, για να πάρουν νερό και να «τσακώσουν»
έτσι το Μάη. Άμα φθάσουν εκεί, γεμίζουν τα αγγειά με νερό,
τα στολίζουν με χόρτα και αγριολούλουδα που μαζεύουν στις
πλαγιές των βουνών, κάμνουν στεφάνια που θέτουν στο κεφάλι ή
ζώνουν με αυτά τη μέση τους, κάθονται κάτω σε
κύκλο, τρώγουν ό,τι καθεμιά έχει ετοιμάσει και, αφού φάγουν,
πιάνουν χορό τραγουδώντας τραγούδια της Πρωτομαγιάς και
ύστερα γυρίζουν στα σπίτια τους πάλι με τραγούδια σαν τα
ακόλουθα:
Τώρα Μαϊά, τώρα δροσιά, τώρα το καλοκαίρι, /τώρα κι ο ξένος
βούλεται να πάνει στα δικά του./Νύχτα σελών’ το μαύρο του,
νύχτα τον καλιγώνει. /Βάζει τα πέταλα χρυσά και τα καρφιά ’σημέινα
/ και τα καλιγοσφύρια του ήταν μαλαματέινα...."
(Φ.Ζυγούρης, Ιστορικά σημειώματα περί Σιατίστης και
λαογραφικά αυτής) |
