ΙΩΑΝΝΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ
ΙΣΤΟΡΙΑ
ΤΗΣ ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ
ΔΑΠΑΝΗΙ  ΔΟΥΚΑ Α. ΣΑΧΙΝΗ

ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ  1929
ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΟΙΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ Α.Ε.
 
Διαβάζουμε στη σελίδα 126
     .....Αι σπουδαιότεραι ασχολίαι εν Σιατίστη είναι η αμπελουργία, εις ην επιδίδεται το πλείστον των κατοίκων, οίτινες μετά θαυμαστής φιλοπονίας μεταβάλλουσι τα πλάγια των βουνών μας εις εκτεταμένους και χλοερούς αμπελώνας. Τα δε εξαίρετα προϊόντα αυτών, ο οίνος και ιδία ο ηλιαστός και το οινόπνευμα, εβραβεύθησαν εις πολλάς Ευρωπαϊκάς Εκθέσεις. Τελευταίως δε και εις την Διεθνή  της Θεσσαλονίκης δια χρυσού βραβείου. Σχετικώς με την φιλοπονίαν των κατοίκων της Σιατίστης, λόγιός τις επισκεφθείς πρό τινων ετών την  Σιάτισταν έγραψε τα εξής χαρακτηριστικά:

    «….Αναφέρω όλα αυτά αποκλειστικώς δια να αποδείξω την αφάνταστον δύναμιν της ωραίας Κίρκης, που λέγεται φιλόπονος και σιωπηλή εργασία και την οποίαν λατρεύουν εις την Σιάτισταν. Χάρις εις τον τίμιον ιδρώτα των κατοίκων της, με τους θρόμβους του οποίου   ποτίζουν διαρκώς οι Σιατιστείς  τον κατάξερο τόπο κατώρθωσαν  να έχουν αποκτήσει τον πλούτον και να κάμουν την ως άνω επιτυχή του διάθεσιν, η οποία τους ανυψώνει εις πραγματικούς αριστοκράτας και ευγενείς.
    Είδαμε την ωραιότητα της εργασίας των. Είδαμε και εθαυμάσαμε την αντοχήν των στην καλλιεργητική σκαπάνη, που έχει καταφάγει τα πέτρινα πόδια των βουνών και προχωρεί  στες ραχούλες των να μαζεύη σε πεζουλάκια το ολίγο χώμα για να το φτιάνη αμπέλι. Τα περισσότερα βουναλάκια, φαλακρά και πέτρινα, έχουν γρατσουνισθή εις αφάνταστο σημείο και έχουν στολισθή με τα κλήματα, που όσην πίκραν  επήραν από τα εργατικά κορμιά δια να γίνουν τα στουρνάρια αμπελώνες, τόση γλύκα φέρουν στες ρόγες των σταφυλιών και τόσο πλούσια αμείβουν τον νοικοκύρη στο μοσχοπούλημα. Αυτό είναι το μυστικό της λαμπρότητος της Σιατίστης…..»