Ιερός Ναός προς τιμήν του Αγίου Νικολάου

 Ο ενοριακός ναός του Αγίου Νικολάου είναι κτισμένος σε θέση παλιότερου ναού, ο οποίος είχε κτιστεί το 1743 ως δισυπόστατος[1] (Αγίου Νικολάου και Αγίου Σπυρίδωνος), όταν μητροπολίτης ήταν ο Ζωσιμάς. Ο σημερινός ναός θεμελιώθηκε στις 24 Ιουνίου 1927 και εγκαινιάστηκε στις 6 Δεκεμβρίου 1937[2]. Τα απαιτούμενα για την ανέγερσή του χρηματικά ποσά προσφέρθηκαν, όπως για τα περισσότερα Δημόσια κτήρια της Σιάτιστας, από τους ίδιους τους Σιατιστινούς. Ανάμεσά τους οι ξενιτεμένοι στις ΗΠΑ, ο καλόγερος Καλλίνικος και ο Δούκας Α. Σαχίνης[3]. Αρχιτέκτονας του ναού ήταν ο σπουδαγμένος στην Κωνσταντινούπολη αρχιτέκτονας-πολιτικός μηχανικός Εμμ. Μάλαμας, γιος ιερέα της Σιάτιστας. Ασχολήθηκε με την ανοικοδόμηση της πόλης της Θεσσαλονίκης, την κατασκευή έργων εποικισμού για τη στέγαση των προσφύγων και την κατασκευή πολλών άλλων δημόσιων και ιδιωτικών οικοδομικών έργων. Ο σημερινός ναός του Αγίου Νικολάου είναι ο μοναδικός ναός της Σιάτιστας που δεν έχει ξυλόγλυπτο τέμπλο και στην διακόσμησή του έχει αναγεννησιακά στοιχεία. Οι εικόνες του τέμπλου είναι έργα του 1937 από τον αγιογράφο Ιωάννη Δ. Ματσίγκο και οι πρώτες τοιχογραφίες και η διακόσμηση της περιόδου εκείνης έγιναν με χρήματα τα οποία διάθεσε ο Μιχαήλ Κουκουλίδης[4]. 



[1]Δημοσίευμα του κ. Γεωργίου Μπόντα στην εφημερίδα ΓΡΑΜΜΗ, φύλλο της 8ης-12-1999.

[2]Άρθρο της εφημερίδας ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ της 30ης Ιουνίου του 1927 με τίτλο «ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΙΑΤΙΣΤΑΝ   ΑΝΕΓΕΡΣΙΣ ΝΑΟΥ».

[3]   ♦Σιατιστέων Μνήμη, Λεύκωμα Συλλόγου Σιατιστέων Θεσσαλονίκης, Γ119.

        ♦Εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, 30 Ιουλίου 1927.

[4]Σιατιστέων Μνήμη, Λεύκωμα Συλλόγου Σιατιστέων Θεσσαλονίκης, Γ59.

 

ΠΗΓΗ

Καλλιόπης Μπόντα-Ντουμανάκη, Από την Πολιτιστική Κληρονομιά της Σιάτιστας: ΙΙ. Εκκλησίες-Αρχοντικά-Δημόσια κτήρια.