(1895-1964)
Μετά την απελευθέρωση της Σιάτιστας το 1912 έφυγε για την
Αμερική, όπου εργάστηκε στον κλάδο της γουνοποιίας και απέκτησε
μεγάλη περιουσία.
Μεταξύ των άλλων δωρεών της το 1919 έστειλε 2500 δολάρια για την
ανέγερση της εκκλησίας του Αγίου Δημητρίου Σιάτιστας, πρόσφερε
κατά καιρούς πολυτελείς ιερατικές στολές, ιερές εικόνες και
διάφορα εκκλησιαστικά είδη στις εκκλησιές της Σιάτιστας,
χρηματικά ποσά και είδη στα σχολεία της Σιάτιστας. Το 1940 με
διαθήκη της αφήνει όλη την κινητή και ακίνητη περιουσία της στα
Δημοτικά Σχολεία της Σιάτιστας.
Απόσπασμα από τη Διαθήκη της η οποία
συντάχθηκε στο Συμβολαιογράφο Σιατίστης Ναούμ Ρούζιο το 1940 και
έχει αριθμό 4872: «…κληρονόμους
εγκαθιστώ και διορίζω … και τα Δημοτικά Σχολεία Άνω και Κάτω
συνοικίας Σιατίστης …
ορίζω προσέτι ότι τα ανωτέρω ακίνητα
θα είναι αναπαλλοτρίωτα, ….να εισπράττωσι (
τα Δημοτικά Σχολεία)
τα εισοδήματά των προς θεραπείαν των αναγκών των…
.».*
Την
Προτομή της,
που βρίσκεται «…
έξωθεν του εις θέσιν Άγιος Ιωάννης
της πόλεως Σιατίστης αγροκτήματός μου
<της ευεργέτιδας>
και επί του οικοπέδου μου
<της ευεργέτιδας>
του κειμένου έναντι του αγροκτήματος τούτου και άνωθεν του
δημοσίου δρόμου.»* ,
φιλοτέχνησε
ο γλύπτης
Θεοχάρης Χατζηβασιλειάδης.
Την κατασκευή της
χρηματοδότησαν τα Δημοτικά Σχολεία
της πόλης μας «…
εκ των εισοδημάτων της κινητής και
ακινήτου περιουσίας μου
<της ευεργέτιδας>»* όπως
όρισε η ευεργέτιδα στη
διαθήκη της. Τα
αποκαλυπτήριά
της έγιναν στις
3/11/2013.
ΠΗΓΗ
Συλλόγου Σιατιστέων Θεσσαλονίκης,
Λεύκωμα
ΣΙΑΤΙΣΤΕΩΝ ΜΝΗΜΗ,
Θεσσαλονίκη 1972.
*Τα κείμενα με την πλαγιογράμματη γραφή είναι ακριβή αποσπάσματα
από τη διαθήκη της ευεργέτιδας.

|