ΟΔΟΣ: Μηνά Θεοδώρου

Θεοδώρου Μηνάς (1880-1941)  γιατρός και Δήμαρχος Σιάτιστας την εποχή της απελευθέρωσής μας, το1912.

«Ο Μηνάς Θεοδώρου γεννήθηκε στη Σιάτιστα το 1880, άκουσε τα εγκύκλια μαθήματα και τα γυμνασιακά, κατόπιν ακολούθησε τα μαθήματα της Ιατρικής στο Εθνικό Πανεπιστήμιο και, για να πάρει τελειότερη κατάρτιση, μετέβη στους Παρισίους.

Ο Μηνάς Θεοδώρου, αφού επέστρεψεν από τη Γαλλία, μετέβη στην Κωνσταντινούπολη, ίνα (για να) αναγνωρισθεί ως ιατρός και <να> λάβει την άδεια της τουρκικής Κυβερνήσεως, όπως (για να) εξασκεί στην Τουρκία ελεύθερα το ιατρικό επάγγελμα. Ύστερα από τη λήψη της αδείας, ήρθε στη Σιάτιστα και εξασκούσε με υποδειγματικό ζήλο το επιστημονικό έργο μέχρι του θανάτου του, αλλά και πολλαχώς και πολυτρόπως ωφελούσε τη γενέτειρά του, καθόσον ενωρίς απόκτησε σ’αυτήν επίζηλο θέση κοινωνική και με διάφορα αξιώματα τιμήθηκε.

Εκλέγονταν τακτικά έφορος των σχολείων, έγινεν ισόβιος επίτροπος του Τραμπαντζείου Γυμνασίου και κατά την απελευθέρωσή μας Δήμαρχος της Κοινότητος, οπότε η οικία του είχε μεταβληθεί σε τόπο διαμονής αξιωματικών, οπλαρχηγών και οπλιτών. Η δραστηριότητα που είχε επιδείξει τότε θα μείνει αλησμόνητη. Ευρίσκετο σε παντοτεινή κίνηση νύχτα και ημέρα… Στο κτίριο του Τραμπαντζείου Γυμνασίου πρόσφερε  ιατρική βοήθεια στους τραυματισμένους της μάχης της 4^ης Νοεμβρίου 1912 μαζί με το λοχαγό γιατρό Σκεύο Ζερβό και το γιατρό Μαυροβίτη, Καστοριέα, και Στρακαλή, φαρμακοποιό Σιάτιστας….Αναφορικώς με την διεύθυνση (διαχείριση) των κοινοτικών πραγμάτων δείχνονταν ολίγον αυταρχικός και αυτό, διότι είχε καλώς κατανοήσει ότι αυτός ο τρόπος ήταν ο προτιμότερος, ο αποτελεσματικότερος και ο επιβεβλημένος την εποχή εκείνη, που είχαν εξυπνήσει τα φιλέκδικα αισθήματα των <συμ>πατριωτών του και τους κατεβίβρωσκεν ο σάραξ (τους κατέτρωγε το σαράκι) της διαιρέσεως.

Υποβάλλονταν, όμως, σε υπερβολική κόπωση και… οι κόποι αυτοί, οι πέραν των ορίων των σωματικών δυνάμεών του, εκλόνισαν την υγείαν του και προυξένησαν κατά το 1941 το μοιραίον στας Αθήνας …»*

Σε βρύση του Αϊ-Γιάννη αναγράφεται: «ανεκαινίσθη επί Δημάρχου Μηνά Θεοδώρου κατά Νοέμβριο 1910»**.

Ήταν Δήμαρχος το 1913, εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, φύλλο της 5ης/11/1913, το 1914, εφημερίδα ΗΧΩ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ, φύλλο της 12ης/11/1914 και σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας ΕΜΠΡΟΣ, φύλλο 2ας/8/1915, σελ. 5, «αντικαταστάθηκε» «κατόπιν παραιτήσεως».

 ΠΗΓΕΣ

*Αποσπάσματα από το βιβλίο του Φ. Ζυγούρη, Ιστορικά σημειώματα περί Σιατίστης και λαογραφικά αυτής, σελ. 558.

**Γ. Μ. Μπόντα, Κοινοτάρχες και Δήμαρχοι της Σιάτιστας, περιοδικό ΒΟΪΑΚΗ ΖΩΗ, Μάρτιος-Απρίλιος 1990.

Οι πληροφορίες των εφημερίδων ΕΜΠΡΟΣ και ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ προέρχονται από το διαδικτυακό τόπο: Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος. Ψηφιακή Βιβλιοθήκη Εφημερίδων και Περιοδικού τύπου, οι πληροφορίες της εφημερίδας ΗΧΩ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ από την Κοβεντάρειο Δημοτική Βιβλιοθήκη Κοζάνης.

Απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Σιάτιστας με αριθμό 263/90.

Φωτογραφία: από το βιβλίο Σιατιστέων Μνήμη, Λεύκωμα του Συλλόγου Σιατιστέων Θεσσαλονίκης.