|
Πατέρα είχε τον ιεροψάλτην του Αγίου
Δημητρίου Παπαπαύλον, από τον οποίο και εδιδάχθη την
βυζαντινή μουσική, η οποία διευκόλυνεν αυτόν όχι ολίγον
στην πρόοδό του. Τα πρώτα μαθήματα άκουσε στην πατρίδα του
Σιάτιστα, η οποία τότε είχε μονάχα ημιγυμνάσιο, και
διακρίνονταν για την φιλομάθειά του, την ευφυΐαν του και την
εμβρίθειά του. Άμα απεφοίτησεν από την Σχολή της πατρίδος
του, πήγε στα Βιτώλια, (το Μοναστήρι, σήμερα Μπίτολα της ΠΓΔΜ) όπου τελείωσε το Γυμνάσιον. Ύστερα
από τις γυμνασιακές σπουδές του διορίστηκε διδάσκαλος εκεί,
έκαμνε τον ψάλτη, ……. Κατά τη διαμονή του στο Μοναστήριο ο
Λεωνίδας χαρακτηρίστηκεν ως ύποπτος στις τουρκικές αρχές,
είτε εξ αιτίας των σχέσεων που είχε με το Προξενείο, είτε
διότι κατά το μάθημα της Γυμναστικής οι μαθηταί έψαλαν άσμα
που χαρακτηρίστηκε επιλήψιμο, και θέλησαν να τον συλλάβουν.
Αλλ’ ο Έλλην Πρόξενος πληροφορήθηκε τούτο και τον
εφυγάδευσεν στέλλοντάς τον στη Σιάτιστα και από τη
Σιάτιστα στας Αθήνας, όπου ενεγράφη στη Φιλολογία, στο
Πανεπιστήμιο.
Αφού ο Λεωνίδας τελείωσε τις
πανεπιστημιακές σπουδές ως υπότροφος του κληροδοτήματος
Μανούση, διορίστηκε στη Λευκωσία της Κύπρου, ….Στη Λευκωσία
ειργάσθηκε ευδοκιμότατα και
απέσπασε την εκτίμηση των εκεί μαθητών του, οι οποίοι, για
να εκδηλώσουν τη λύπη τους, τον προέπεμψαν, όταν
αναχωρούσε, δυο ώρες μακράν της πόλεως. Ύστερα από τη
διδασκαλία του στην Κύπρο μετέβη στη Γερμανία, όπου σπούδασε
Παιδαγωγικά και ύστερα από τας σπουδάς του στη Γερμανία
εκλήθη στο Γυμνάσιο Μοναστηρίου, ως Γυμνασιάρχης αυτού. Η
βουλγαρική προπαγάνδα θυμήθηκε το έργο της και έβαλε σε
ενέργεια τις συκοφαντίες της και τον ανάγκασαν να αφήσει το
Μοναστήριο και να διορισθεί ως Γυμνασιάρχης του Γυμνασίου
Σερρών. Από τα Σέρρας στα 1913 κατά την φυγήν των οι
Βούλγαροιτον
συνέλαβον και μαζί με άλλους 7 προκρίτους τον παρέλαβαν ως
όμηρον. ……Τα πτώματά τους βρέθηκαν λίγες μέρες μετά
κατακρεουργημένα στο Λιβούνοβο.
(αποσπάσματα από το υπό έκδοση βιβλίο
του Φ. Ζυγούρη
Ιστορικά σημειώματα περί Σιατίστης και λαογραφικά αυτής
σελ.416
).
Βιβλιογραφία :
1.Αλεξανδρίδης Κάρολος,"Λεωνίδας
Παπαπαύλου", Μακεδονικόν Ημερολόγιον
Ν. Σφενδόνη 1956, σελ. 39.
2.Αποστόλου
Ιωάννης, Ιστορία της Σιατίστης,
Εκδοτικός οίκος Δημητράκου Α.Ε., Αθήναι 1929, σελ. 68.
3.Παγκύπριο
Γυμνάσιο-Ιστορία Σχολείου-Αρχείον-Πεσόντες
κατά τους εθνικούς αγώνες
4.
Φωτογραφία του Λεωνίδα Παπαπαύλου
από το Αρχείο του Παγκυπρίου Γυμνασίου
|
