Με αφορμή τα κεντήματα       
γράφει η Άννα Γκουτζιαμάνη-Στυλιανάκη
και επιμελείται η Θεοδώρα  Zωγράφου - Βώρου.


Ο Σταυρός

    Κέντημα σε ατλάζι λευκό. Κατακόκκινα  τριαντάφυλλα, ραγκαβάνια (πασχαλιές) και  μια λευκή μαργαρίτα, αγκαλιάζουν τον Τίμιο Σταυρό. Μέσω των αποχρώσεων των κεντημένων λουλουδιών και του Σταυρού αποδίδεται η προοπτική.
Το εργόχειρο είναι οικογενειακό κειμήλιο της κ. Μερόπης Γ. Γκόγκου, από την προίκα της μητέρας της Σοφίας Στεργίου Χιόνου (1935).

       Ο Τίμιος Σταυρός ήταν  κομμάτι απαραίτητο σε όλες τις σιατιστινές προίκες.
       Στο γάμο ένα αγόρι «με μάνα και πατέρα» με ζωντανούς δηλ. τους δυο γονείς,   κρατούσε  το κάδρο με τον Τίμιο Σταυρό και ήταν προπομπός στην ομάδα των παιδιών που  κουβαλούσαν την προίκα στο σπίτι του γαμπρού. Έτσι  δε θα έπεφτε βάσκανο μάτι στην προίκα, θα  ήταν ευλογημένη και θα έπιανε η ευχή της μάνας προς τους νεόνυμφους: «Λίγα από μένα κι απ’ το θεό διπλωμένα».
      Στο σπίτι   κρεμούσαν το κάδρο αυτό στην κρεβατοκάμαρα, στο κεφαλάρι του κρεβατιού, ή κάτω από το Εικονοστάσι.

Οι επόμενες εικόνες δείχνουν μια άλλη εκδοχή του ίδιου θέματος και την θέση του κάδρου μέσα στο χώρο. Το κέντημα είναι της Δέσποινας  Γκουτζιαμάνη - Ζωγράφου και κεντήθηκε γύρω στο 1930.
Για να τις δείτε σε μεγαλύτερο μέγεθος  κάντε κλικ πάνω σε κάθε φωτογραφία.