Θεοχάρης Τουρούντζιας (1776-1798) συμμάρτυρας του Ρήγα Φεραίου.

 

"Εκ διαφόρων ιστορικών πηγών πληροφορούμεθα   ότι ο Θεοχάρης  Γ. Τουρούντζιας ήτο έμπορος ηλικίας 22 ετών, άγαμος νεώτατος πάντων  των μαρτυρησάντων οπαδών του ( Ρήγα Φεραίου), θερμόν άρα έχων το αίμα και ευτολμότερον το φρόνημα. Συνελήφθη εις Βουδαπέστην και εκομίσθη την 17ην Ιανουαρίου εις Βιέννην.
Κατά την  ανάκρισιν υπό της Αστυνομίας της Βιέννης όπως οι άλλοι οπαδοί του Ρήγα ούτω και αυτός δεν διενοήθη  ν’ αποκρύψη την προς τον Ρήγαν φιλίαν του, την  μετ' αυτού σύμπραξιν και τον πόθον της ελευθερίας και με τον αυτόν τόνον θερμής φιλοπατρίας ωμολόγησεν ότι εγνώριζε το κίνημα και ότι δεν ήτο άγνωστος εις αυτόν  ο σκοπός του Θουρίου ύμνου «Ως πότε παλληκάρια», τον οποίον είχεν αντιγράψει και απαγγείλει ή ψάλει πολλάκις.
Το τραγικό τέλος του ενθουσιώδους τούτου τέκνου  της Σιατίστης είναι γνωστόν εκ της Ιστορίας, υπέστη δηλονότι και ούτος τον μαρτυρικόν θάνατον του  στραγγαλισμού εν ταις φυλακαίς  του Βελιγραδίου μετά του Ρήγα και των λοιπών  έξι  συναθλητών του, κατά το 1798, την νύκτα της 11ης προς την 12ην Ιουνίου.

 

(απόσπασμα από το βιβλίο ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ του Ι.Αποστόλου)

επιστροφή